نخست باید پزشکیان را ستود که از برگزاری چنین جلسه‌ای استقبال کرده است. دوم، باید جبهه پایداری را ستود که به این دعوت آری گفته است. به رسمیت شناختن طرف مقابل و «دیگری سیاسی» نخستین و مهم‌ترین گام وفاق است. مسعود پزشکیان نشان داد در این کار، هم دارای ظرفیت روحی و هم توانایی فکری و سیاسی است.
۰

تکتم نیوز/ناظران و تحلیلگران سیاسی روز گذشته با یک خبر شگفت روبه‌رو شدند: دیدار اعضای جبهه پایداری با مسعود پزشکیان. اما چرا این خبر شگفت است، یا دست‌کم برای حوزه سیاسی ایران تازگی بسیار دارد؟ اگر این نکته را درنظر بگیریم که چنین دیداری، در این سطح، جزو نوادر سیاست ایران است، دلیل شگفت بودن آن روشن می‌شود. آیا می‌توان این دیدار را ذیل رویکرد «وفاق» پزشکیان تفسیر کرد؟ همان‌طور که با یک گل بهار نمی‌شود، نمی‌توان انتظار داشت با یک دیدار، اختلاف نظرهای مبنایی پایان یابد. بنابراین باید گفت این دیدار به معنای وفاق نیست، بلکه یک طلیعه است؛ طلیعه‌ای که افق وفاق را در چشم‌انداز خود نمایان می‌کند. این افق قطعاً به این زودی در دسترس نیست، اما تا اینجا یک چیز مشخص است: دو طرف، یعنی هم رئیس‌جمهور پزشکیان و هم جبهه پایداری پذیرفته‌اند که این افق را پدیدار کنند.

این روزنامه افزوده است: نخست باید پزشکیان را ستود که از برگزاری چنین جلسه‌ای استقبال کرده است. دوم، باید جبهه پایداری را ستود که به این دعوت آری گفته است. به رسمیت شناختن طرف مقابل و «دیگری سیاسی» نخستین و مهم‌ترین گام وفاق است. مسعود پزشکیان نشان داد در این کار، هم دارای ظرفیت روحی و هم توانایی فکری و سیاسی است.