تکتم نیوز/جامعه احساس می‌کند در عرصه‌های مختلف در معرض بی‌عدالتی و نابرابری قرار گرفته است. بی‌عدالتی آموزشی، سیاسی، نسلی، جنسیتی، فرهنگی و بی‌عدالتی اجتماعی. طبیعتا ظهور و بروز این بی‌عدالتی در حس ناامیدی، هراس از آینده و بی‌اعتمادی نسبت به حکومت، نسبت به گروه‌های اجتماعی دیگر و حتی بی‌اعتمادی نسبت به نیروهای جریانات سیاسی مختلف و… متجلی می‌شود.
احساس بی‌عدالتی و ناامیدی به آینده و میل به عدم مشارکت و حتی میل به اعتراض و رادیکالیسم از بطن همه این گزاره‌ها برمی‌آید که انتخابات جدی نیست و حداقل از ناحیه گروه‌های اجتماعی تحول‌گرا در جامعه مورد اقبال قرار نمی‌گیرد. در حوزه‌هایی که تبعیض بسیار جدی بوده، (یعنی مناسبات ارتباطی مرتبط با جوانان، زنان، اقوام) عدم مشارکت هم بیشتر است. انتخابات اخیر ریاست جمهوری را باید در یک چنین بستری دید و تحلیل کرد.
نیاز است گفتمان اصلاحات هم مبتنی بر مولفه‌های عدالت‌گرایانه روز آمد شود. دولت جدید هم باید دولتی باشد که نهایت تلاش خود را برای رفع تبعیض در حوزه‌ها گوناگون می‌کند. رفع تبعیض صرفا مساله اقتصادی نیست که صرفا با دادن امتیازات اقتصادی حل شود. مجموعه افرادی که حس بی عدالتی دارند و حق خود را زایل شده می‌بینند به دنبال احقاق حق هستند و این حق نسبت وثیق و نزدیک با عدالت پیدا می‌کند.
دولت سایه و نظام سایه یعنی دولتی که روی کار آمده و برنامه‌ای برای اداره کشور دارد، زمین‌گیر شود!