تکتم نیوز/دولت پزشکیان در عمر یک سال و اندی خود با چالش های زیادی روبرو بوده است، از جنگ و تنش نظامی تا بازگشت تحریم های شورای امنیت و ترور فرمانده هان نظامی.

اما آنچه این روزها دولت را دچار حاشیه های جدید کرده است نه اتفاقاتی از این جنس بلکه نوع انتصابات در دولت و برخی تصمیمات سیاسی و اقتصادی است که زمینه ساز اختلاف و شکاف بین دولت و حامیانش شده است.

محمد عطریانفر چهره شاخص حزب کارگزاران سازندگی تاکید می کند که بیش از ۷۰ درصد انتصابات در دولت با خواست رئیس جمهور نبوده است.

او به خطای مجلس در استیضاح همتی نیز اشاره می کند، به فشار رادیکال ها به دولت از تریبون مجلس و البته به موضع اصلاح طلبان درقبال عملکرد دولت پزشکیان.

مقدمات شکل‌گیری دولت در ایران بر پایه نظام حزبی نیست. وقتی احزاب رقابت نمی‌کنند و افراد به جای احزاب می‌نشینند، طبیعتاً برای رقابت‌ نزد افکار عمومی ناچارند وعده ها و قول و قرارهایی را مطرح کنند و فضای رسانه‌ای و افکار عمومی را در اختیار بگیرند. این نوع ارتباط با جامعه، شاید آراء را به نفع کاندیداهای انتخاباتی رقم بزند.

دولت پزشکیان وارث مصائب ناشی از تحریم هاست
درباره دولت فعلی باید بگویم دست بر قضا آقای پزشکیان هم بر پایه همین روند و رویکرد، خودش را مطرح کرد. آن‌هم در بدترین شرایطی که باید دولت را بعد از فوت آقای رئیسی عهده‌دار می‌شد. از سوی دیگر، ارث سنگینی از مشکلات و مصائب ناشی از تحریم ها به دولت چهاردهم منتقل شد.

عقلای مجلس و قالیباف معترفتند استیضاح همتی خطای بزرگی بود

امروز همه عقلای مجلس معترفند که خطای بزرگی کردند؛ از شخص آقای قالیباف که در این قضیه اظهار نظر داخلی و خصوصی داشت تا دیگر نمایندگان معقول مجلس که می‌گویند: «چه خطایی کردیم» و این بحران‌ها را به وجود آوردند. الان دلار را می بینید که از ۵۰ هزار تومان به ۱۳۰ هزار تومان رسیده است. نمی‌خواهیم بگوییم همه‌ این مسائل به تغییرات ربط دارد اما به هر حال مدیر می‌تواند موثر باشد، تغییر قیمت‌ها را تدریجی یا طولانی‌ کند یا حداقل جلوی رشد قیمت ها را بگیرد.

پزشکیان یک شعار بسیار ارزشمند تحت عنوان وفاق ملی مطرح کرد اما ابعاد آن روشن نشده است. وقتی سخن از وفاق می‌شود، پیام نخستین آن این است که بین گروه «A» و گروه «B»، بین گزاره «A» و گزاره «B» یک فاصله دیدگاهی وجود دارد. برای اینکه گزاره «A» و «B» به هم نزدیک بشوند منطق حکم می‌کند ابتدا مبانی و اهداف مدنظر وفاق را تعریف کنند. بعد دو طرف ماجرا خودشان را به این رکن سوم و جریان میانی نزدیک کنند تا عملا وفاقی رخ دهد.

وفاق به این معنا که دو طرف ماجرا از ۱۰۰ درصد مطالبات‌شان دست می‌کشند و به بخشی از مطالبات‌شان نمی‌رسند و به بخش دیگری می‌رسند. اولین بازتاب ماجرا این است که اساسا وفاق و هدف مدنظر آن را تعریف نکردیم.

رادیکال ها در مجلس با زبان فحاشی هر روز مصیبت درست می کنند
دوم اینکه در مقام به‌کارگیری نیروهایی که باید اهداف وفاق را عملیاتی می کردند، یک جانبه عمل شده است. نوعاً رئیس جمهور بنا به محدودیت‌هایی که داشت، نتوانست گامی به سمت به‌کارگیری نیروها بگیرد که بتواند دغدغه طرفداران خودش را در دوران تبلیغات برآورده کند. این مورد در انتصابات خودش را نشان داد و البته در نقد و گلایه نیروهای طرفدارانش هم دیدیم.

متأسفانه پارلمان نگاه ملی به معنای واقعی ندارد. برخی تندروی‌ها و عناصر رادیکالی با زبان فحاشی و بی‌ادبی هر روز یک مصیبتی علیه دولت ایجاد می کنند؛ این ها واقعیت‌هایی است که ما با آن روبه‌رو هستیم.

قالیباف به نیروهای رادیکال در مجلس تریبون ندهد
از آن طرف باید در سطح سران سه قوه گفتگو صورت گیرد و عوامل مخل یکپارچگی، هم اندیشی و همگرایی را از عرصه تأثیرگذاری خارج کنند. مجلس و به خصوص شخص آقای قالیباف باید در این رابطه نیروهای رادیکال را کنترل کند، به آن‌ها تریبون ندهد و جلوی فحاشی‌ها، حرف‌های ناموجّه و دروغ‌پردازی‌ها را بگیرد.

همچنین دستگاه قضا هم باید یک تصویر نسبتا آرام بخش به جامعه منتقل کند. البته به تازگی آقای اژه ای اقدامات موثری انجام داده است و در رابطه با ضرورت مصالحه‌طلبی و مصالحه‌جویی در برخی پرونده‌های سیاسی دستوراتی صادر کرد. بنابراین، رؤسای سه قوه و مشخصاً شخص آقای پزشکیان باید از همه ظرفیت ها استفاده کنند تا از این بحران و گرفتاری که فقط نامش «وفاق» شده و عملاً واقعیتش «افتراق»است، خارج شوند.

اصلاح طلبان سهمی را از دولت پزشکیان مطالبه نکردند
*برخی اصولگرایان مدعی هستند اختلافات در دولت آقای پزشکیان به این دلیل بود که اصلاح‌طلبان سهم بیشتری از دولت می‌خواستند اما به آنها داده نشد. پاسخ شما چیست؟

اصلاح‌طلبان که سهمی مطالبه نکردند. هیچ عنصر اصلاح‌طلبی از منظر احزاب اصلاح‌طلب هم به رئیس‌جمهور معرفی نشده است. حداکثر توقع اصلاح‌طلبان این است که منویات اصلاح طلبانه مورد نظر مردم توسط هر عنصری، حتی عنصر اصولگرایی توانمند، تامین شود.

آقای روحانی با سابقه فکر اصولگرایی دولتی تأسیس کرد. ولی روندها و رویکردهایش کاملاً اصلاح‌طلبانه بود. اصلاح‌طلبان بدون هیچ‌گونه توقع فردی و سازمانی او را همراهی و حمایت کردند. این موضوع دلالت بر این دارد که سیستم اصلاح طلبان معطوف به مردم نیست بلکه معطوف به برنامه ها و تحقق منویات اصلاح طلبانه و مورد مطالبه مردم است.