تکتم نیوز/طیف خاص سیاسی در شرایط حساس دیپلماتیک کنونی مانند سابق سخنانی را مطرح می‌کنند که چندان با تصمیم‌های کلان در حوزه سیاست خارجی سازگار نیست. آنها می‌کوشند در شرایطی که بیش از همیشه نیاز به انسجام در تصمیم‌گیری وجود دارد، هم ذهن مردم را دچار ناآرامی کنند و هم بر تصمیم‌سازان و مجریان حمله کنند؛
امیرحسن ثابتی که تازه مشغول تجربه‌کردن فضای مجلس است و هنوز در حال معرفی خود به عنوان یک فرد سیاسی است و گویا اظهارنظرهای جنجالی را هم بهترین و سریع‌ترین راه برای دیده‌شدن در دستور کار دارد، به عراقچی تاخته که روش شما باعث ایجاد جنگ شد. او در نامه‌ای نامتعارف نوشته است: «فایده مذاکرات غیرمستقیم اول‌تان در عمان و ایتالیا به جز غافلگیری و جنگ چه بود که حالا از آمادگی برای ادامه‌دادن همان مذاکرات ناموفق سخن می‌گویید؟ آیا جز این است که مشخص شد آن مذاکرات، یک عملیات مشترک فریب بین آمریکا و اسرائیل برای غافلگیری و حمله به ایران بود؟ چرا همچنان بر ادامه آن مدل ناموفق اصرار دارید؟»

ثابتی در ادامه از عراقچی خواسته تا استعفا دهد. مشخص است طرح چنین مسائلی در شرایطی که نظام جمهوری اسلامی می‌کوشد بهترین روش برای تأمین منافع ملی را انتخاب کنید و در پیش بگیرد، معنایی جز تفرقه‌انگیزی کارشکنی ندارد. او در جریان رأی اعتماد به عراقچی هم وقتی پزشکیان گفت که رهبری نظر مثبتی بر عراقچی دارند، پشت تریبون آمد و نقل نظر رهبری را بازی خطرناک دانست! همان زمان بسیاری مطرح کردند که پس شما معیارتان چیست اگر سخن رهبری نیز در شما اثر بخش نیست؟

از قضا باید به این نماینده نوپا و تازه‌کار مجلس گفت که روش امثال عراقچی باعث شد سایه جنگ سال‌ها از سر ایران دور بماند. همان تلاش‌ها با کشورهای غربی بود که جلوی‌ جنگ را گرفت و باعث شد صنعت هسته‌ای ایران به کار ادامه دهد و از قضا اورانیوم بسیاری هم در این سال‌ها تولید شد و مذاکره هسته‌ای نیز گسترش یافتند؛ تلاش‌هایی که خروجی‌اش برجام شد. برجام توافقنامه‌ای بود که علاوه بر آنکه تحریم‌های سنگین شورای امنیت سازمان ملل را از سر ایران برداشت، از وقوع جنگ نیز جلوگیری کرد؛ چه آنکه اسرائیل از سال‌ها قبل تمایل داشت آمریکا را به سمت جنگ با ایران سوق دهد اما کوشش‌های دیپلماتیک در قالب مذاکرات برجام اجازه نداد که چنین شود.

جالب است مراد امیرحسین ثابتی یعنی سعید جلیلی فردی بود که از روز اول مقابل برجام‌ ایستاد و بارها و بارها در برابر تلاش‌های دیپلماتیک دولت روحانی سنگ‌اندازی کرد. حالا ثابتی هم در همان مسیر حرکت می‌کند و از قضا موانعی که از مدت‌ها پیش او و همفکرانش در مسیر تحقق مذاکرات دوباره به وجود آورند، باعث تشدید فضا علیه ایران شد و زمینه به وجود آوردن جنگ را پدید آورد.‌ گرچه تردیدی در دشمنی دائمی اسرائیل با ایران نیست اما مسئله آن است که اگر موانع طیف خاص سیاسی در برابر مذاکرات وجود نداشت چه بسا می‌شد پیش از اینها با بهره‌گیری از ابزار دیپلماتیک مانع تحقق اهداف ضد ایرانی اسرائیل شد.