تکتم نیوز/مسعود پزشکیان در سومین اجلاسیه دوره ششم مجلس خبرگان رهبری، با تاکید بر پای‌بندی خود به باورها و اعتقادات اعلامی به ویژه وفاق ملی اظهار داشت: از زمان انتخابات تاکنون و در ادامه مسیر، به وحدت و انسجام به‌عنوان مهمترین اصل باور داریم. رهبر انقلاب نیز دیروز بر این اصل تاکید فرمودند و آن را نخستین گام معرفی کردند.

دکتر پزشکیان با انتقاد از وضعیت ناگوار کشورهای اسلامی با وجود تفرقه بیان کرد: رژیم صهیونیستی با جمعیتی حدود دو تا سه میلیون نفر، کشورهای اسلامی را درگیر خود کرده و مسلمانان را به جان یکدیگر انداخته است. مسلمان با مسلمان اختلاف دارد و در حالی که دشمنان به جنایات و زیاده‌خواهی‌های خود ادامه می‌دهند، ما درگیر تفرقه هستیم.

رئیس‌جمهور با اشاره به خطبه‌ای از حضرت علی علیه‌السلام در نهج‌البلاغه گفت: خدا، پیامبر و کتاب مسلمانان یکی است؛ آیا خداوند به ما فرمان اختلاف داده یا ما نافرمانی کرده‌ایم؟ اگر مسلمانان وحدت و انسجام خود را چه در داخل و چه در سطح کشورهای اسلامی حفظ کنند و اندکی هم شرح صدر داشته باشند، بسیاری از مشکلات قابل حل خواهد بود.

نباید برخوردها به تقابل منجر شوند
دکتر پزشکیان در ادامه با تاکید بر ضرورت تعامل صحیح با مردم اظهار داشت: مسیر باید به گونه‌ای هدایت شود که امکان اصلاح فراهم باشد، نه این‌که نوع برخورد باعث تقابل گردد؛ این شیوه نقض غرض است. چگونگی حفظ وحدت و انسجام داخلی مهم‌ترین و اولویت‌دارترین مسئله‌ای است که بنده به عنوان فردی که اعتقادات خود را بر این مبنا آموخته‌ام، به آن باور دارم.
اگر تصمیم ما باعث تحریک جامعه شود، نقض غرض است
برخوردها باید حساب‌شده باشد، اگر تصمیم یا رفتاری از سوی ما باعث تحریک جامعه شود و زمینه سوءاستفاده دشمن را فراهم کند، دچار نقض غرض شده‌ایم.
اگر فردی بی‌حجاب است، اما کاری به دین ندارد، نباید با رفتاری نادرست کاری کنیم که ضد دین شود. اگر هم نمی‌توانیم او را باحجاب کنیم، لااقل ضد دینش نکنیم.
راه مؤثر برخورد، مواجهه تنش‌زا و ضدیت‌آفرین نیست. اگر با یک اقدام ما، آمریکا یا اسرائیل بتوانند موج‌سازی و از آن سوءاستفاده کنند، نباید آن اقدام را انجام دهیم.
اصلاح رفتار مردم با دستور و قانون انجام نمی‌شود. آن‌چه را در دل مردم است نمی‌توان با اجبار تغییر داد. باید به‌جای نفرت، باور ایجاد کنیم. اگر من به دین و کشور اعتقاد پیدا کنم، نیاز به زور نیست. اگر فقط زور باشد، در دل من نفرت شکل می‌گیرد.
من از اقداماتی که دشمنان بتوانند از آن سو استفاده کنند پرهیز می‌کنم. نباید کاری بکنم که انقلاب زیر سوال برود. نمی‌خواهم موجی ایجاد شود که دیگر نتوانم آن را جمع کنم. این کار را بلد نیستم، اما به اعتقاداتم پای‌بندم. من هرگز حاضر نیستم کاری انجام دهم که کشور به‌هم بریزد. اگر احساس کنم با اقدامی وحدت ملی خدشه‌دار می‌شود، آن کار را نمی‌کنم، چون وحدت برای من اولویت دارد.
همسر من، که خدا رحمتش کند، متخصص و فوق تخصص زنان بود. چادری و مؤمن بود. زمانی که در دانشگاه فقط دو دختر چادری وجود داشت، یکی از آن‌ها همسر بنده بود. با همین معیار، با او ازدواج کردم. اما این‌که چگونه باید در جامعه عمل کرد که به نظام و انقلاب آسیبی نرسد، مسئله مهمی است.
اصلاح جامعه با دستور و اجبار ممکن نیست. نمی‌توان با گرفتن، زدن یا تهدید، باور ساخت. اگر رفتار ما باعث بدتر شدن شرایط شود، نباید آن را ادامه دهیم، اما در برابر برهنگی و ساختارشکنی نیز بی‌تفاوت نخواهیم بود و حتما اقدام مناسب صورت خواهد گرفت، ولی با تدبیر و درایت، نه با اقدامی که دشمنان بر آن موج‌سواری کنند.